Ariketak#



Aurkezpena#


Hurrengo ariketetan fase-diagrametan lan egingo duzu. Izaeran erabat ezberdinak diren lau elementu dituzte:

  1. oreka-kurbak: elkarren arteko orekan dauden bi faseren arteko oreka-egoeren segidak.
    Urdinez adierazi ditut ezkerreko irudian. Adierazita daude likido/gas, likido/solido, solido/gas eta, solido gunean zenbait oreka-kurba agertzen da; horrek esan nahi du, substantzi hori zenbait fase solidotan ager daitekeela, fase kristalino banatan.

  2. oreka-kurben ebakidurak: ebakitzen diren oreka-kurben kopuruaren araberako, baina gutxienez hiru faseren arteko haiek, oreka-egoerak. Gorriz inguratutako puntu urdinez adierazi ditut. Esaterako, puntu hirukoitza. Edo puntu laukoitza, solido gunean, zeinean lau fase (solido) elkarren arteko orekan agertzen diren

  3. puntu kritikoa: likidoa/lurruna (likidoaren eta lurrunaren arteko) oreka-kurbaren muturra. Puntu kritiko bakarra dago honen moduko diagramatan eta beti da likido/gas kurbaren muturra. Ager daiteke fase solidoen arteko oreka-kurbetan, baina inoiz ezin da agertu solido/likido oreka-kurban: kurba horrek ez dauka amaierarik…substantzia desagertu arte, jakina.

  4. fase homogeneo bakarra existitzen den gunea: konfigurazio espazioko, diagramako beraz, aurreko puntuak ez diren guztiek osatzen dituzten guneak. Irudian, pare bat marraztu dut.

Horiek guztiak adierazi ditut beheko ezkerreko irudia. Eskuinekoan adierazi ditut aztertuko dituzun lau prozesu mota.

  1. 1 prozesua: Arkatzez marraztutako p konstanteko prozesua da, i eta f oreka-egoerak lotzen dituena. Oreka-egoera horiek fase homogeneo banatan daude: solido fasean, (s) adierazi den moduan, i; eta gas fasean, (g) adierazita, f. Prozesuak solido/gas oreka-kurba zeharkatzen du, A puntuan hain zuzen. A puntua oreka-kurbako puntua denez, baldintza horietan, pA,TA, fase-trantsizioa gertatzen da. Orduan, prozesurekin lotutako edozein propietateren aldaketak hiru atal izango ditu: i-tik A-rako azpiprozesuarekin lotutakoa, A puntuko fase-trantsizioarekin lotutakoa eta, azkenik, A-tik f-rako azpiprozesuari dagokiona. Eta hori guztia erabat orokorra da.

    Jakina, fase homogeneoetan gertatzen diren prozesuak dira orain arte aztertu dituzun prozesu horien antzekoak, horiek dira, hain zuzen. Kasu honetan, presio konstantekoa: lehenengoa solido fasean gertatzen da eta hirugarrena, gas fasean. Azpiprozesu horiek aztertu behar dituzu orain arte aztertu dituzun moduan; izan ere, orain arteko prozesuetan fase homogeneo bakarrak aztertu dituzu ezer esan gabe, esplizituki esan gabe. Hots, orain arteko prozesuetan ΔS-ri buruz galdetu bada, prozesu jakin baten ondorioz, sistema baten fase homogeneoan gertatu den prozesua izanda. Gakoa dago fase-trantsizioetan: hots, aztertu beharreko prozesuek zeharkatzen badute oreka-kurbaren bat. Horiek ere prozesuak dira, bereziak hori bai. Prozesu horietan gertatzen diren aldaketak dira orekan dauden faseei dagozkien propietateen arteko kendura ez bi oreka-egoeren arteko balioen arteko kendurak. Egiatan, badira bi oreka-egoeren arteko propietateen balioak: propietate horiek p eta T konstantean orekan dauden bi faseen arteko balioen kendurak dira.

  2. 2 prozesua: Gorriz marraztutakoa. Bi azpiprozesuz osatuta dago: i-tik A-rakoa, presio konstantekoa, aurrekoaren moduko, nahiz eta oraingo honetan lotzen dituen faseak diren solidoa eta gasa. Oreka-kurba zeharkatzen dut beraz, A puntuan: puntu horretan sublimazioa gertatzen da. Bigarren azpiprozesua da A-tik f-ra doan, oraingo honetan T konstantean. Bigarren honek gas/likido oreka-kurba zeharkatzen du, B puntuan. Aurreko prozesuan ez bezala, kasu honetan, prozesuaren ondoriozko edozein propietateren aldaketak 6 ekarpen izango ditu: 2 presio konstantean, 2 fasetan, 2 tenperatura konstantean, 2 fasetan eta 2 fase-trantsizioetan gertatzen direnak.

  3. 3 prozesua: Gorriz markatutakoa, lerro jarraituaren bidez, eta puntu kritikoa gaindituz, oreka-kurba zeharkatu gabe, oreka-kurbaren alde banatan, eta handik gertu, dauden bi puntu lotzen dituena. Aldi berean aipatutako bi puntuak lotzen duen lerro etena irudikatu dut, oreka-kurba zeharkatzen du berak.
    Prozesu hau oso berezia da: honetan ez da lehen ordenako fase-trantsizioa gertatzen, baizik eta bigarren ordenakoa, jarraitua. Horrelako fase-trantsizioetan, aztertu den moduan, Gibbs-en energia askearen lehenengo deribatuak, s eta v jarraituak dira, ez dute etenik, hots ΔsFT=ΔvFT=0. Bigarren ordenako deribatuek dute etenak, hau da, koefiziente esperimentaletan agertzen dira esperimentalki jauziak.

    Horrek esan nahi du hirugarren prozesuari segituz inoiz ez direla ikusiko aldi berean elkarren arteko orekan bi fase: beti behatuko da fase homogeneo bakarra, zeinaren ezaugarriak era jarraituan aldatuz joango diren. Halako batean, bukaerako oreka-egoeran dagoela sistema, orka-kurbaren beste aldeko puntuan, orduantxe nabarituko dira hasierako eta bukaerako egoeren arteko ezberdintasunak.

    Dena dela, posiblea bada deskribatzea kurba hori diagrama horretan eta, gainera, kurba horrek zeharkatzen dituen puntuetan (fisikoki, oreka-egoeretan) ezaguna bada sistemari buruzko oinarrizko ekuazioa, edo gutxienez beharrezkoak diren egoera-ekuazioak, posiblea izango da kalkulatzea prozesuaren ondorioz propietateren batean gertatu den aldaketa: ΔU esateko edo ΔS. Bada, lerro etenari segituz, hots, oreka-egoera berberak lotuz baina oreka-kurba zeharkatuz, lortzen den propietate berberaren aldaketa aurreko kalkuluan lortutakoaren berdina da. Jakina: edozein propietateren aldaketari berdin dio ibilbidea, egoera-funtzioa da, nahiz eta tartean fase-trantsizioa egon. Argi dago: fase-trantsizioak oreka-egoerak lotzen baititu.

  4. prozesua: oreka-kurbako puntu baten bidez adierazitako bera: prozesua da fase-trantsizioa bera.

Hurrengo ariketetan oso gomendagarria da beti prozesua irudikatzea diagraman.



../../_images/FaseTrantsizioakAriketak_FT1_2.png

irudi-oina#



Proposatutako ariketak#




../../_images/AriketakGidaGrafikoa.png

irudi-oina.#







Testuingurua

1. ARIKETA

Esku artean dugun sistemak 1, 2 eta 3 zenbakiez ezaugarrituko ditugun hiru fase kristalinoetan agertu daiteke.
Puntu hirukoitzaren inguruetan honako hau bete da:

s3>s2>s1
v3>v2<v1

Horietan, s eta v dira entropia eta bolumen molarrak, hurrenez hurren.

  1. Irudikatu grafikoki faseen oreka-kurbak puntu hirukoitzaren inguruetan, p/T diagraman.






Hurrengo ariketetan Clausius-en eta Clapeyron-en ekuazioa behin eta berriro erabiliko dugu. Ekuazio horrek osagai bakarreko substantzia baten p/T diagramako oreka-kurba baten malda adierazten du. Ekuazioa erabat orokorra da; eta edozein orekari (fase-trantsiziori) aplikatu diezaiokegu. Hots, solidotik likidorako fase-trantsizioari aplikatu diezaiokegu; zein solidotik gaserako fase-trantsizioari; edo-eta likidotik gaserako fase-trantsizioari. Ekuazioan, lehen ordenako fase-trantsizioarekin lotuta dauden entropia molarra eta bolumen molarraren Δs eta Δv aldakuntzek parte hartzen dute.

Clausius-en eta Clapeyron-en ekuazioaren forma diferentziala honako hau da:

dpdT=ΔsΔv(sIIsI)(vIIvI)

I eta II fase-trantsizioan elkarren arteko orekan agertuko diren bi faseen labelak dira. Beste modu batean ere idatz daiteke ekuazioa: lehen ordenako fase-trantsizioarekin lotutako Δs entropia molarra erabili beharrean, fase-trantsizioari dagokion ΔhFT bero-sorra erabiliz: ΔhFT=TFTΔsFT. Jakina, bero-sorra adierazteko ΔhFT erabili da, lehen ordenako fase-trantsizioan presioak eta tenperaturak baitiraute; eta presio konstanteko bero-trukea entalpia-aldakuntzaren berdina da. Kontuz, aipatutako entalpia-aldaketa ez da fase berean dauden bi egoeren arteko entalpia-aldaketa; baizik eta, fase ezberdinetan (I eta II faseetan) dauden bi egoeren artekoa. Ondokoa da, beraz, Clausius-en eta Clapeyron-en ekuazioaren forma diferentzial aldatua:

dpdT=ΔhFTTFTΔvFT

Ondorengoetan, FT azpiindizea kenduko dugu, baina, kontuan izan fase-trantsizioan arituko garela beti.

Clausius-en eta Clapeyron-en ekuazioaren forma diferentziala integratu daiteke oreka-kurba bera lortzeko asmotan. Argi dago, integratu ahal izateko esku artean dugun substantziaren egoera-ekuazioa ezagutu behar dugula, areago, bi fase ezberdinetako egoera-ekuazioak. Normalean, hori ez da kasua. Dena dela, era errazean integratu daiteke Clausius-en eta Clapeyron-en ekuazioa, deskribatu nahi den fase-trantsizioan gas-faseak, lurrunak, parte hartuko badu. Orduan, deskribatuko ditugun fase-trantsizioak (oreka-kurbak, hortaz) honakoak izango dira: lurrunketa, likidotik gaserakoa; edo sublimazioa}, solidotik gaserakoa. Hots, fase kondentsatu batetik gas-faserako oreka kurba aztertuko dugu. Horrelako kasuetan, bi dira egiten diren hurbilketak:

Fase kondentsatuekin lotutako bolumen molarra gas-faseari, lurrunari, dagokionarekiko baztertu:

  1. vgvs,vl

    s,lg(vIIvI)=(vgvs,l)=vg(1vs,lvg)vgvs,lvs,lvg0}(vgvs,l)vgdpdT=ΔhTΔv}dpdT=ΔhTvg
  2. Lurruna gas idealtzat hartu: pv=RTvg=RTp

    dpdT=ΔhTvgvg=RTp}dpdT=ΔhT(RTp)dpdT=pΔhRT2dpp=ΔhRdTT2
  3. Orain, ekuazio diferentziala zuzenean integratu daiteke, ΔhΔh(T) bada:

    dpp=ΔhRdTT2dpp=ΔhRdTT2lnpfpi=ΔhR(1Tf1Ti)

Kontuan izan, aurreko integrazioa Δh konstantea dela egin dela; izango ez balitz, Δh=Δh(T) funtzioa (edo Δs=Δs(T) funtzioa) ezagutu beharko genuke integrazioa egin ahal izateko.

Azkenik, Clausius-en eta Clapeyron-en ekuazioaren bidez presio eta tenperatura jakin batean gertatu den fase-trantsizioa ezagututa, zein beste baldintzatan gertatuko den lortu daiteke; horretan datza bere aplikagarritasuna.



Testuingurua

2. ARIKETA

Honako hauek dira amoniakoaren kasuan lurruntzeari eta sublimazioari dagozkien oreka-kurben adierazpenak:

lnp=24.383063T
lnp=27.923754T
  1. Lortu, kasu bakoitzean, fase-trantsizioari dagokion beroa; hots, lurrunketa-beroa eta sublimazio-beroa.

  2. Lortu, berebat, puntu hirukoitzari dagozkion presioa eta tenperatura.






Testuingurua

3. ARIKETA

UF6 uranio fluoruroaren lurrun-presioa (solidoa eta likidoa) Hg mm-tan honako adierazpenen hauen bidez lor daiteke:

logps=10.6482259T
logpl=7.5401511T
  1. Zer baldintzatan lor daiteke UF6 konposatuaren solido, likido eta gasaren arteko oreka?

  2. Presioa 1 atm denean, zer tenperaturatan agertuko du fluoruroak bere lurrunarekiko oreka?






Testuingurua

4. ARIKETA

CO2 solidoaren lurrun-presioaren adierazpena hauxe da:

lnp=3115T+27.52
  • Horretan, p da presioa Pa-etan adierazita eta T, tenperatura K-ean.

  • Puntu hirukoitzaren tenperatura -56.2 C da eta fusio-beroa, 8328 J/mol.

  1. Lortu CO2 likidoaren lurrun-presioa 0 C-an.






Testuingurua

5. ARIKETA

Hidrogenoaren puntu hirukoitzaren tenperatura 14 K da eta, tenperatura berean, hari dagokion fusio-beroa, 80 J/g.
Likidoari dagokion lurrun-presioa honako adierazpen honek eman digu:

lnp=6.8122T0.3lnT
  1. Lortu hidrogeno solidoaren lurrun-presioa 10 K-ean.

Laguntza: gogoratu Hess-en legea, zeinaren arabera puntu hirukoitzean agertu daitezkeen fase-trantsizioekin lotutako beroen batura nulua den.

Hau da: Δhsl+Δhlg+Δhgs=0






Testuingurua

6. ARIKETA

Esku artean dugun sistemaren kasuan ezaguna da solido/likido oreka-kurbaren malda, puntu hirukoitzean (20 K-ean): 102.
Gainera, puntu horretan, fase solidoaren eta likidoaren arteko bolumen espezifikoen arteko kendura ere ezaguna da (tenperatura-tarte handi batean konstantea dena): 2×102.

  1. Lortu zer presiotan hasiko den irakiten solidoa, 12 K-eko tenperaturan.

    Honako hau da likido/lurruna oreka-kurbaren adierazpena:

    p=T310exp(6.8T122T)





Testuingurua

7. ARIKETA

Zilindro batean 500 gr ur likido dago, 0.25 atm eta 20 C-an. 80 C-an dagoen bero-iturriarekin kontaktuan ezarriz eta presioa konstante mantenduz, ura berotu da.

  1. Lortu uraren eta bero-iturriaren entropia-aldaketak.
    Lurruna/likidoa oreka-kurbak ondoko ekuazioari segitu dio:

    lnp=4881T+19.72

    Adierazpen horretan p presioa merkurio-milimetrotan neurtu da.
    Uraren bero-ahalmena da 0.3 cal/gK.


Datuak:

Aldez aurretiko iruzkinak:

Irudia ikusi baino lehen, pentsatu, lehenengo, nola egin behar den saiakuntza.
Agian, hoberena da sistema eta ingurunea (irudikatu) identifikatzea eta hasierako egoera grafikoki ezaugarritzea.

Lurruntzearen oreka-kurba emanda dagoenez, seguruena, erabili behar da; hots, eragindako prozesuak fase-trantsizioa eragingo du sisteman.
Komeniko da, beraz, fase-trantsizioaren p presioa eta T tenperatura finkatzea.

Hori guztia egindakoan, ezaugarritu fisikoki sistemaren bukaerako egoera eta adierazi grafikoki, p/T planoan:

  1. hasierako eta bukaerako egoerak

  2. prozesua bera

Jakina, bi irudi horiek bateragarri izan behar dute.







Testuingurua

8. ARIKETA

Bero-iturri batekin ukipen termikoan, 80 C-an dago bera, bi zatitan banaturik dagoen tanga dugu esku artean. Zatietako batean 100 gr ur dago, 1 atm-ean. Bestea, ordea, askoz ere handiagoa, hustuta dago. Zati biak lotu duen giltza irekitakoan, ura oso-osorik lurrundu da eta, bukaerako oreka-egoeran, 0.25 atm-n dagoen lurruna baino ez dago.

  1. Irudikatu hasierako eta bukaerako egoerak p/T diagraman.

  2. Lortu urari dagokion entropia-aldaketa.


Datuak:

Uraren lurrunketaren bero-sorra 540 cal/g da.
Ur likidoaren zabalkuntza-koefizientea α=0.5×103K1, 80 C-an.
Ur likidoaren presioarekiko bolumen-aldaketa baztergarria da .
Onartu lurruna gas ideala dela eta honako hau vgvl bete dela.


Aldez aurretiko iruzkinak:

Komeni da, kasu honetan ere bai, eragindako saiakuntzaren irudia egitea, ez soilik enuntziatuak eskatzen duen moduan prozesuaren adierazpide grafikoa p/T diagraman.







Testuingurua

9. ARIKETA

Ur likidoaren entropia molarra 70 JmolK da, 25 C eta 1 atm-eko baldintzatan.

Lortu honako hauek:

  1. Ur-lurrunaren entropia molarra 120 C eta 2 atm-n.
    Kontuan izan lurrunari dagokion egoera-ekuazioa mekanikoa honako hau dela:

    p(vb)=RT

    Adierazpen horretan b da 0.0305 lmol.

  2. Aipaturiko bi egoeren arteko Gibbs-en funtzioaren aldaketa.


Datuak:

Likidoaren bero-ahalmena: 4.2 JgK.
Lurrunaren bero-ahalmena: cp=c1+c2T, non c1=30.1 JmolK den eta c2=11.3×103 JmolK2.
Uraren lurrunketa bero-sorra (100 C eta 1 atm-ean): 540 calg.







Testuingurua

10. ARIKETA

Aztertu beharreko sistema ondokoa da: 1 atm-ean dagoen gordailuan sartu dugun substantzia baten lurruna.

Gordailua 400 K-ean dagoen bero-iturriarekin ukipen termikoan jarri da eta, tenperatura konstante mantenduz, 10 atm-raino konprimitu dugu.

Ezaguna da substantzia hori 300 K-ean eta 1 atm-eko presioan lurrunduko dela.

Lurruntze-prozesuaren entropia-aldaketa malda negatiboko lerro zuzena da, honako hau hain zuzen ere:

Δs=0.0676(calmolK2)×T+37.856(calmolK)

Substantziaren likidoaren bolumen espezifikoak ondoko egoera-ekuazioari segitu dio: v=v0(1+aT); a=106K1.

  1. Irudikatu prozesua p/T diagraman, ezagunak diren puntu guztiak kokatuz.

  2. Kalkulatu sistemaren entropia-aldaketa.

  3. Kalkulatu fase-trantsizioan gertatu den barne-energiaren aldaketa.

  4. Puntu hirukoitzaren tenperatura 200 K bada, nola kalkulatuko zenuke puntu hirukoitzaren presioaren balioa?
    Azaldu.







Testuingurua

11. ARIKETA

Esku artean dugun sistemari dagokion lurrunketa-tenperatura 7 C da, presioa 1 atmosfera denean. Lurrunketa-prozesuari dagokion entropia-aldaketa ondoko adierazpenak eman digu: Δs=a(TT0), non a=0.0676 cal K 2 mol 1 den eta T0=560 K.

Fase likidoaren bolumen molarra gas faseari dagokionarekin alderatuz baztergarria dela onartuz eta, gainera, gas fasea gas idealtzat harturik, lortu ondokoak 120 C-an:

  1. lurrun-presioa,

  2. lurrunketa-entalpia eta

  3. 120 C-an gertatuko den barne-energiaren aldaketa.


../../_images/FT_ariketak_21.jpg

irudi-iona#






Testuingurua

12. ARIKETA

Esku artean 30 C-an eta 1 atm-n dagoen 1 Kg ur likidoa dugu eta -20 C-an dagoen 0.5 kg izotzarekin kontaktu termikoan jarri da.

  1. Lortu zenbat izotz urtuko den.

  2. Lortu sistema osoaren entropia-aldakuntza.

  3. Zer gertatuko litzateke 1 kg ur egon beharrean 2 kg balego?

Datuak:

  1. Cp (ur lik.)=1.0 cal

  2. Cp (ur sol.)=0.5 cal

  3. ΔH (fusioa izotza)=80.0 cal






Ariketa osagarriak#



Testuingurua

13. ARIKETA

Van der Waals-en egoera-ekuazioa aintzakotzat hartuz, lortu Tk tenperatura kritikoa, pk presio kritikoa eta vk bolumen kritikoa, (a, b) parametroen funtzioan.






Testuingurua

14. ARIKETA

Lehen ordenako fase-trantsizioetan, faserik dentsoena oreka-kurbatik gora dago, p/T diagraman.






Testuingurua

15. ARIKETA

Oreka-kurba bati dagokion adierazpena honako hau da:

lnp=A+BT+ClnT

Lortu lurruntzearen bero-sorra.






Testuingurua

16. ARIKETA

Ur likidotik ur solidorako fase-trantsizioaren kasuan, lortu ΔU, ΔH, ΔS, ΔF eta ΔG aldaketen zeinua.

Azaldu zergatik ez den Termodinamikaren Bigarren Printzipioaren aurka egin, aipatutako fase-trantsizioan.






Testuingurua

17. ARIKETA

  1. Lortu O2 sistemaren lurruntze-tenperaturak, 1.0 atm-eko eta 0.5 atm-ko presioaren balioetarako.

  2. Berebat lortu mol-eko fusio-beroa.

Erabili honako van der Waals-en konstante hauek:

  • a (106 atmcm6)=1.361

  • b (cm3)=32.58






Testuingurua

18. ARIKETA

Aztertu behar da 120 C-ko tenperaturan dauden 100 g ur. Horietariko 10 g lurrun-fasean daude; eta beste 90 g-ak, berriz, fase solidoan.

  1. Zenbatekoak dira sistema osoaren presioa eta bolumena?

Erabili ondoko van der Waals-en konstanteak

  • a (106 atmcm6)=5.468

  • b (cm3)=30.52






Testuingurua

19. ARIKETA

Esku artean dugun likidoak, 1000 cal/mol-eko lurruntze-berokoa bera, 127 C-n irakiten du presioa 800 mm Hg denean.

Zer tenperaturatan hasiko da irakiten presioa 810 mm-ra aldatutakoan?






Testuingurua

20. ARIKETA

Izotzaren fusio-beroa 80 cal/g da 0 C-ko tenperaturan eta 1 atm-ko presioan.

Izotzaren eta uraren bolumen espezifikoen arteko erlazioak 1.091 balio du.

  1. Balioztatu nola aldatuko den fusio-puntua, presioa aldatzean.






Testuingurua

21. ARIKETA

Izotzaren fusio-beroa 80 cal/g da, 0 C-ko tenperaturan eta 1 atm-ko presioan. Izotzaren eta uraren arteko bolumen espezifikoen zatidurak 1.091 balioa du.

Uraren lurrun-presio asea eta lurruntze-beroa 4.58 mm eta 600 cal/g dira, hurrenez hurren (datu biak 0 C-ko tenperaturari dagozkio).

  1. Datu horiek abiapuntutzat hartuz, lortu uraren puntu hirukoitzaren tenperaturaren balio hurbildua.

Horretarako, gas-fasean bolumena fase likidoa edo solidoarena baino 105 aldiz handiagoa dela gogoan izan beharko duzu.






  • Hurrengo bi ariketetan Hidrostatikaren ekuazioa (Ekuazio barometrikoa) erabiliko da: dp=ρgdz. Adierazpen horretan, ρ da fluido baten dentsitatea; g, grabitatea eta z, altuera (sakonera, erreferentziaren arabera). Ekuazio diferentzial horrek altuerarekiko (sakonerarekiko) presioaren aldaketa diferentziala adierazten du. Orekan dagoen edozein fluidotan aplikatu daiteke eta, integratuz gero, p=p(z) funtzioa lortuko da.

    Demagun aztertu beharreko fluidoa airea dela; gainera gas ideala dela, hots, gas idealaren egoera-ekuazio mekanikoa erabilgarri da eta, orduan, Hidrostatikaren ekuazioan dagoen dentsitatea, tenperatura eta presioaren funtzioan idatz daiteke, honako era honetan:

    ρ=mVV=nvn=mM}V=mMvmV=Mv}ρ=MvpV=nRTp=vRT}p=MρRTρ=MpRTρ=MpRTρ=MbbRTbbpdp=ρgdz}dp=(MbbRTbbp)gdzdpp=(MbbRTbbg)dz


Testuingurua

22. ARIKETA

Aztertu behar den likidoa 95 C-ko tenperaturan irakiten hasten da, mendixka baten gainean dagoen kasuan.

Mendixkaren oinarrian dagoenean, berriz, 105 C-ko tenperaturan. Fusio-beroa 1000 cal/mol da.

Zenbatekoa da mendixkaren altuera, gutxi gorabehera?






Testuingurua

23. ARIKETA

Lortu uraren irakite-puntua itsas mailatik 2000 m-rako altueran.

Horretarako, ondokoa kontuan hartu beharko duzu: uraren lurruntze-beroa 540 cal/g da, airearen batezbesteko tenperatura 17 C denean, eta airearen betez besteko masa molekularra 28.96 g/mol da.






Testuingurua

24. ARIKETA

Substantzia baten masa kantitate ezezaguna, 200 C-an dagoena, 0 C-an dagoen 900 g-ko izotz-laginarekin ukipen termikoan jarritakoan, sistema konposatuaren bukaerako tenperatura 20 C dela behatu da.

Lortu:

  1. Substantziaren bero-ahalmena.

  2. Unibertsoari dagokion entropia-aldaketa, aipatutako prozesua gertatutakoan.

Izotzaren fusio bero-sorra 80 cal/g da.






Testuingurua

25. ARIKETA

Gordailu batean, 1 l-eko bolumenekoa eta hustutakoa bera, 10 g-ko ur kantitatea duen eta 1 atm-ean dagoen kapsula utzi dugu. Gordailua 350 K-ean dago. Kapsula hautsitakoan, uraren zati bat lurrundu da.

Lortu:

  1. Lurrundutako ur kantitatea.

  2. Urari dagokion entropia-aldaketa, aipatutako prozesua gertatutakoan.

Datuak:

  • Uraren lurrunketa bero-sorra 540 cal/g da; eta uraren zabalkuntza-koefizientea 12103 K1 da.

  • Baztertu uraren bolumena gordailuaren bolumenarekin alderatzean, eta uraren presioarekiko bolumen-aldaketa.






Testuingurua

26. ARIKETA

Esku artean dugun sistema ondoko hasierako oreka-egoeran dago: (v0, T0, s0, p0).

Gainazal adiabatiko itzulgarrian zeharreko Δp=3×106 konpresioa eragin dugu.

Prozesuan zehar, ondoko datuak ezagunak dira:

  • γ=32

  • κT=106

  • κTα=103

    1. Lortu Tf bukaerako tenperatura.

    2. Lortu prozesuaren ondoriozko sistemaren ΔG-a.

(Oharra: ahaztu unitateak; pentsatu, zenbakiak egokitu direla dena ondo atera dadin.)






Testuingurua

27. ARIKETA

Irudian ageri den zilindroaren alboko hormak adiabatikoak, iragaztezinak eta ez-higikorrak dira, goikoa eta behekoa aldiz, higiezinak, iragaztezinak eta diatermoak. Zilindroaren erdian kokatu den pistoi adiabatikoak, iragaztezinak eta higikorrak V0 bolumeneko bi gunetan zatitu du zilindroa. Goiko gunean cV bero-ahalmeneko n=1R mol gas ideala dago. Beheko gunean lurruna eta likidoaren arteko orekan dagoen sistemaren 3 mol dago; sistema horren moleko lurruntzearen bero sorra l da, T0 eta p0 direnean. Gainera, fase kondentsatuak bete duen bolumena V02 da. Beheko gunean dagoen sistemaren bolumenen arteko erlazioa hauxe da: 2vl=vg. Azkenik, beheko zilindroaren eta T02 tenperatura dagoen bero-iturriaren artean Carnoten makina bat kokatu da; horrek sistematik beroa ateratzen du, jakinik sistema faseen arteko orekan beti dagoela. Gainera, makinak ateratako lana oso-osorik bero moduan, era kuasiestatikoan, ematen zaio goiko guneari. Prozesua bukatutzat emango da lurruna desagertu denean.

Lor itzazu honako hauek:

  1. gas idealaren bukaerako tenperatura,

  2. bero-iturri hotzari emandako bero kantitatea, eta

  3. gas idealaren eta sistemaren entropia-aldaketak.






Testuingurua

28. ARIKETA

Van der Waalsen egoera-ekuazioa esleitu zaion sistema alboko irudiko diagramako A puntuan dago. T0 lerro isotermoan zehar B punturaino eraman da. Ondoren, 2T0>Tkritikoa tenperaturan dagoen C punturaino isokoroki eraman dugu. Laugarren azpiprozesua 2T0 lerro isotermoan zeharrekoa da, D punturaino; azkenik, zikloa hasierako punturainoko prozesu isobaroak itxi du.

Lor itzazu honako hauek

  1. Zikloko azpiprozesu guztietan honakoak: ΔU, ΔS, W eta Q.

  2. Zein da T0 lerro isotermoaren bero-sorra?